bisac'h

Brezhoneg

Ur c'houer alaman o tougen ur bisac'h. Tresadenn gant Wilibald von Schulenburg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gallek bissac, eus bi- ha sac

Anv-kadarn

bisac'h /ˈbisːax/ gourel (liester biseier)

1. Sac'h lêr pe lien, digor war e hed en e greiz ha serret en daou benn, e doare ma vefe evel ur sac'h doubl, a vez douget gant an dud war o skoaz, an eil godell dirak hag eben a-dreñv
   • [...], hag un den all, gwisket eveltañ, an tad manac'h, ur bisac'h gantañ war e skoaz, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • Bennozh Doue deoc'h-holl, a lavar ar foeter-bro en ur sammañ e visac'h war e skoaz. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 37.)

Troidigezhioù

• alamaneg : Bettelsack ^(de) , Quersack ^(de)
• esperanteg : dusako ^(eo)
• galleg : bissac ^(fr) , besace ^(fr)