breutaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn breud hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

breutaat /brøˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : breutaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. (Kozh) Sevel klemm dirak ul lez-varn
2. Difenn gwirioù unan bennak dirak ul lez-varn
   • breutaat ur gaoz: difenn un tamallad.

1. Divizout diwar-benn un dra bennak e-sell da varn anezhañ
2. (Dre astenn-ster) Harpañ dre gomz mennozhioù pe stad unan bennak ; rendaeliñ
3. (dre skeudenn-lavar) Arguziñ

Troioù-lavar

• hep breutaat : hep marc'hata, hep chipotal

II. verb kreñv eeun

1. Divizout diwar-benn un dra bennak e-sell plaenaat anezhañ

Deveradoù

• breutadeg
• breutadenn
• breutaenn
• breutaer
• breutaerezh
• breutaour
• breutaouriezh
• breutaus

Troidigezhioù

• galleg : débattre ^(fr)
• galleg : discuter ^(fr)
• galleg : plaider ^(fr)