c'hoarvezas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar c'hoarvez-, pennrann ar verb c'hoarvezout, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

c'hoarvezas /xwarˈveː(z)as/

1. Furm ar verb c'hoarvezout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Ma c'hoarvezas gantañ penn-da-benn evel gant e vreur henañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
   • Evel-se e c'hoarvezas ganen : [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 6.)
   • [...], an darvoudoù, a-wechoù kriz, a-wechoù all plijus, bepred dic'hortozet, a c'hoarvezas ganto, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)
   • En deiz-se end-eeun e c'hoarvezas er gêr vihan un darvoud a lakaas holl latennoù ar barrez da vonet en-dro : [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 16.)
   • Nevez-flamm e oant o-div, liv melen ar c'hoad nevez kilviziet warne, d'ar c'houlz ma c'hoarvezas an istor-mañ. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 88.)

Gerioù heñvelster

• arruas
• degouezhas
• erruas

Troidigezhioù

• galleg : (ça)/(elle)/(il) advint ^(fr) , arriva ^(fr) , se passa ^(fr) , survint ^(fr)