choment

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar chom-, pennrann ar verb chom, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

choment (da) /Distagadur ?/

1. Furm ar verb chom e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Er c'hiz-se e veze atao tomm ar fourn gant-ho hag e choment hanter-vezo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 143.)
   • [...], hag o vezañ ma choment pell dioutañ dre zoujañs, [...] — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 60.)
   • War greñvaat ez ae tra ma choment da sellout war-du an daou benn d'ar straed, a bep eil, da welout eus pelec'h e teuje gouloù ar marc'h-tan. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 19.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) (demeuraient ^(fr) , restaient ^(fr)