diskoultrañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di-, an anv-kadarn skoultr hag al lostger -añ

Verb

diskoultrañ /diˈskultrã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diskoultret) (displegadur)

1. Diskourrañ (diwar-benn ar gwez, ar skourroù)
   • Evel kustum e oa ganin ma zroc'herez : krog oa an dud da zistreiñ d'ar gêr, be' c'hellen bezañ gwelet, kustum oant da welout ac'hanon evel-se, o tiskoultrañ, o tivroñsañ, o tizeliaouañ. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 89.)
2. Lemel ar goc'henn diouzh (un dra bennak) (diwar-benn ar greun, ar c'herc'h dreist-holl)

Troidigezhioù

• galleg : élaguer ^(fr)
• galleg : émonder ^(fr)