diwadañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus diwad hag -añ

Verb

diwadañ /diˈwɑːdã/ verb gwan (anv-gwan-verb : diwadet) (displegadur)

1. Bezañ o koll gwad
   • <skouer.>

diwadañ verb kreñv eeun

1. Tennañ holl e wad digant ul loen pe digant un den.
   • He diwadet en deveus evel ur porc'hell. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 216.)
   • Person e barrez en devoa nevez-lazhet ur penn-moc'h lart ha kaer, hag Erwan a dremenas e-biou ar presbitor d'an amzer ma oa ar c'higer o tiwadañ anezhañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 19.)
2. (dre skeudenn-lavar) Tennañ holl e zanvez digant unan bennak, lakaat anezhañ da baouraat (diwar-benn an dud).
   • <skouer.>
3. Lakaat da vezañ distruj, difrouezh (diwar-benn an douar hag ar plant)
   • <skouer.>

Deveradoù

• diwader

Troidigezhioù

• galleg : épuiser ^(fr)
• galleg : exploiter ^(fr)
• galleg : saigner ^(fr)