drailhet
Brezhoneg
- Diwar drailh-, pennrann ar verb drailhañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
drailhet /ˈdraʎet/
- Anv-gwan-verb ar verb drailhañ
- Homañ a servij e-doug ar bloaz da reiñ geot druz da lakaat e-touez al lann drailhet hag e-touez ar foenn pe ar c'holo e-pad ar goañv. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 82.)
- — « [...], ha kerkent ez afe kounnar ennañ, hag e vemp malet etre e zent pe drailhet gant e ivinoù, a zo ken kalet hag an houarn. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 81.)
- Revr ar vag a oa drailhet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 443.)}
- Furm ar verb drailhañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn