ivinoù

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn ivin hag an dibenn-ger -où

Furm anv-kadarn

ivinoù /iˈvĩːnu/

1. Furm lies an anv-kadarn ivin
   • — « [...]. Evidon-me, me n' em eus ken naon nemet d' az tispenn, ha da zispenn a rin gant va ivinoù, evel dispenn stripoù. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 144.)
   • — « [...], ha kerkent ez afe kounnar ennañ, hag e vemp malet etre e zent pe drailhet gant e ivinoù, a zo ken kalet hag an houarn. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 81.)

Troioù-lavar

• bezañ hir e ivinoù : bezañ laer
• dont ar gwad dindan ivinoù unan bennak
• kaout gwad dindan e ivinoù : bezañ taer, prim, kaout imor
• krennañ e ivinoù da unan bennak : terriñ e daerded
• sachañ war e ivinoù : hastañ (da vont)

Divinadelloù

• Korf heb ene, diouskouarn hep penn, treid heb ivinou ? — Ur pout-houarn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 331.)

Troidigezhioù

• galleg : ongles ^(fr)