gaoliañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gaol hag al lostger -iañ

Verb

gaoliañ /ˈɡɔljã/ verb gwan (anv-gwan-verb : gaoliet) (displegadur)

1. Mont a-c'haoliad
   • Ret e voe dezhañ gaoliañ al loen boemus : hemañ hen todorosas e-pad div eur a-hed biez al Leslac'h. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 30.)
2. Dont da gemer stumm ur c'haol ; gaoliñ (diwar-benn ar gwez, ar stêrioù, hag all)
3. Kerzhet a gammedoù bras ; gaoliata

Troidigezhioù

• galleg : enfourcher ^(fr) , enjamber ^(fr)