gloazañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn gloaz hag al lostger -añ.
Verb
gloazañ /ˈɡlwɑːzɑ̃/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gloazet) (displegadur)
- Lakaat da c'houzañv poan.
- Gloazet en deus e c'henou gant un askorn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
- Gouliañ (en tu gouzañv alies)
- (dre skeudenn-lavar) Reiñ glac'har da
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : blesser (fr) , causer de la douleur (fr)