grav

Brezhoneg

Etimologiezh

Kar marteze d'ar ger grée, stank e lec'hanvadurezh Breizh-Uhel.

Anv-kadarn

grav /ˈɡrɑː/, a-wechoù skrivet gra; benel (furm vihanaat : gravig, liester : gravioù)

1. Kostez ur menez pe ur run gwelet diouzh an traoñ anezhañ
   • War penn ar c'hra, maner an ôtrou kont Tremedern, maner Penn-ar-Run, kastell Brechou. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
2. (Ent strizh) Hent o vont war grec'h
   • Daonet e vin, ma n'eo ket eñ a welan o tiskenn gant grav Santez Tekla, hag eñ gwisket 'vel ur c'hlasker-bara. Mojenn an Ankou, Istor Pask, MOULADURIOÙ HOR YEZH, 1986, pajenn 89, brezhoneg gant Erwan ar MOAL
   • [...], met daoust da se n'on ket bet savet er vourc'h, met er c'hrav gozh war un tamm tosenn, Krec'h Eliez, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 7.)
3. sevel, krapat, ur c'hrav: graviañ
   • Me 'm eus bet savet grav Beg-al-Lann en bisiklet TBP
   • Abaoe n'he deus bet gallet krapat gravioù TBP

Gerioù heñvelster

1. nav, pantenn, sav

Deveradoù

• graviañ

Troioù-lavar

• beg ar c'hrav
• sevel ur c'hrav

Troidigezhioù

1. galleg : côte ^(fr) , montée ^(fr)
2. galleg : chemin en côte ^(fr)