hoc'h-unan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar ger-perc'hennañ ho (hoc'h dirak ur vogalenn) hag unan.

Adverb

hoc'h-unan /oˈhỹːnãn/

1. C'hwi hepken, hep den all ganeoc'h.
   • - Klevit, bugale, a-barz nemeur e vezoc'h hoc'h-unan war an douar, rak mont a ran diganeoc'h ; ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
   • "Deus 'ta, Yann Seitek !" eme ar re-mañ. "Seitek hoc'h-unan !" eme ar vamm, droug en he c'horf o klevout reiñ an anv-se d'he mab. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 237.)
   • « Ar plac'h-se », emezon, « e lavarit hoc'h-unan n'hec'h anavezit ket. ... » — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 18.)
   • "... Ha neuze, ne vet ket hoc'h-unan. ... " — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 63.)
2. Da greñvaat un araogenn en eil gour lies:
   • Ac'hanta, morjin, dont a rit ennoc'h hoc'h-unan pelloc'h ? — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 42.)
   • « Muioc'h a garantez a vagit eta evit an den ho lorbas eget evidoc'h-c'hwi hoc'h-unan... » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 20.)
   • ..., met deuit ennoc'h hoc'h-unan rak anez da se e vimp kavet, ... — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 21.)
   • Na rit ket d'ar re all gwasoc'h evid deoc'h hoc'h-unan, peogwir omp oll kig-ha-gwad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 314.)

Troidigezhioù

• galleg : (vous) en personne ^(fr) , vous-même(s) ^(fr) , (vous) seul(e)(s) ^(fr)

Gwelout ivez :

• ma-unan, da-unan, e-unan, hec'h-unan, hon-unan, o-unan, an-unan
• ho-taou, ho-tiv