keit-mañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant « keit » ha « -mañ ».

Troienn anv-gwan

keit-mañ /ˈkɛjt.mã/

1. Ken hir hag an dra-mañ.
   • Ur gordenn keit-mañ.

Troienn adverb

keit-mañ /ˈkɛjt.mã/

1. Ken pell hag an dra-mañ.
   • Souezet oun zoken e vefe ar besketourien evel Vergniaud chomet keit-man hep lakaat hevelep boued ouz bek ho higenn. — (Begou sukret, Le Courrier du Finistère niv. 2066, 1919, p. 1e.)
   • — « [...], rak e feiz, n'on ket aet betek keit-mañ evit chom bremañ a-sav krenn e-kreiz an hent. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 58.)
   • 'Iac'h pa'z ounn deuet bete keit-mañ ... — (w:Nouvelles conversations en breton et en français, 13, p. 1857.)

Gwelet ivez

• keit-se, keid-all; kement-mañ, kement-se, kemend-all