higenn

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Un higenn

Etimologiezh

Diouzh ar germaneg *hega. Da geñveriañ gant ar saozneg hook, an alamaneg Haken, ar c'hembraeg hicell hag ar c'herneveureg hygen

Anv-kadarn

higenn /ˈ(h)iːɡɛn/ benel (liester : higennoù)

1. Krogig bihan metal lemm e veg a lakaer e penn ul linenn-besketa gant ur vouedenn warnañ evit tapout pesked
   • [...], peogwir e oa bras an dour er stêr, Lukaz, skluzier Penn-ar-Pont, en doa kavet gwelloc'h kemer e higenn ha mont da besketa eget mont d'an tu all da bardonañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)
   • Lukaz a savas e higenn hag a lakaas warni ur vuzhugenn all. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)
2. (Dre fent) Gwall baotr ; hailhon, lakepod, lampon
   • — Ha va higennou a ioa erru ar mor varnez-ho ?
     — Da higennou ! da higennou ! te a zo higenn avoualac'h, eme ar c'habiten en eur vont kuit. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 191.)
3. (Dre fent) Paotr fin
   • — Ia, eme Baol, out-han he-unan, guelloc'h higenn eged na zonj d'eoc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 191.)

Deveradoù

• dishigennañ
• dishigenniñ
• higennañ
• higenner
• higenniñ

Gerioù kevrennek

• pederhigenn

Troidigezhioù

1.

• galleg : hameçon ^(fr)

2 ha 3.

• galleg : plaisantin ^(fr)