paotr

Brezhoneg

Etimologiezh

Deuet eus ur stumm adsavet *poltr e krennvrezhoneg, amprestet digant ar ger henc'hallek poltre, poultre (gourel pe benel) « ebeul, ebeulez », deuet eus al latin ar Grennamzer pulletrus « menn » (IX kantved).^[1]

Anv-kadarn


	Unander	Liester
Gourel	paotr /pawtr/	paotred /'pawtret/
Benel	paotrez /'pawtres/	paotrezed /'paw'treːzet/

paotr /ˈpɔ:t(r)/ /ˈpot:/ gourel (furm vihanaat : paotrig, liester : paotred, paotredoù)

Den bras pe bugel, gourel e reizh.
- Bet e oant en kalz a lec’hioù santel, o pediñ Doue hag e vamm da reiñ dezhe ur bugel, paotr pe blac’h, ha ne ouient ket petra da ober. KAB 1/275
Den yaouank gourel e reizh, dizimez.
- [...] ha hepdale e tegouezh gantañ ur paotr a bemzek pe c'hwezek vloaz, hag eñ pilhoù holl. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 175.)
(Dre astenn-ster) Mab.
- Ma faotr a oa bet beuzet o vond d'an Douar-Nevez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 392.)
- Ma faotr bihan.
- Paotred Fañch a zalc'h o c'hrog bepred, a glevan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 392.)
Mevel, den o labourat.
- Paotr ar gêr.
Den eus ul lec'h bennak:
- O! arru eo Paotr ar Roc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 393.)
bezañ paotr a-walc'h
- Ivonig a zo bet paotr a-walc'h ive. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 138.)
bezañ gwall baotr‎

Gerioù enepster

plac'h, paotrez

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Gerioù kar dre o ster

Troioù-lavar

Troidigezhioù

den gourel e reizh

galleg : homme ^(fr)
saozneg : man ^(en)

den yaouank gourel e reizh, dizimez

galleg : garçon ^(fr)
saozneg : boy ^(en)
spagnoleg : chico ^(es) , muchacho ^(es)

Gwelet ivez

ma faotr

Daveoù

Roll an daveoù :

^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 556.