beuzet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar beuz-, pennrann ar verb beuziñ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
beuzet /ˈbøː(z)et/
- Anv-gwan-verb ar verb beuziñ
- Taolioù ar c'hloc'h-se, e kreiz an noz, a yoa evel klemmoù an Anaon da glevet ; klemmoù ar vartoloded beuzet o tont da c'houlenn pedennoù digant o zud. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 75.)
- Her gwelet a rejont hanter veuzet, aet gant an dour ha chomet stag ouzh ur skourr haleg a yae betek kreiz ar ganol. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 224.)
- — Beuet er porz, war an trêz !... Red e vo d'it, evelkent, diski neunv d'ar pôtr, klevet a rez, Gargam ? — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 90.)
- — « Me 'lavar deoc'h un dra : va eontr a zo kouezhet er stêr vras hag a zo beuzet. N'eus netra suroc'h. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 16.)
- — « [...]. « Ur gwall daol e vezo eviti klevout eo beuzet he gwaz. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 23.)
- Bet beuzet ken tost all d'an aod ! Ha den o sellout. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 25.)
- Furm ar verb beuziñ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.
- <skouer.>