beuziñ
Brezhoneg
- Beuziff e krennvrezhoneg[1].
- Da dostaat ouzh ar verboù boddi e kembraeg, beudhi e kerneveureg, báidim e heniwerzhoneg ha báigh en iwerzhoneg.
- Dont a ra eus ur verb keltiek *bādī- a zeufe eus *gʷoh₂dʰ-eie-, stumm arbennel deveret eus ur wrizienn indezeuropek *gʷeh₂dʰ- a gaver er gerioù gāh (गाह्) « splujañ », gādhám (गाध) « roudouz » e sañskriteg, vi-gātha « stankenn » en avesteg ha bathýs (βαθύς) « don », bēssa (βῆσσα) « kleuzenn » en henc'hresianeg.[2]
Verb
beuziñ /ˈbøːzĩ/ verb kreñv eeun ha verb gwan (anv-gwan-verb : beuzet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun
- Lakaat da vervel ouzh e vougañ en dour pe en ul liñvenn all (diwar-benn an dud pe al loened)
- Goleiñ gant dour pe ul liñvenn all (diwar-benn an traoù)
- (dre skeudenn-lavar) Mezviñ
- en em veuziñ
Troioù-lavar
II. verb gwan
- Mervel mouget gant an dour
- E vreur a oa bet beuzet o vond d'an Douar-Nevez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 45.)
- Sah hag all e vez beuzed ar c'haz-laer en eur baillad-dour. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 113.)
- Bezañ goloet gant an dour ; gouelediñ
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Lakaat da vervel ouzh e vougañ en dour
Goleiñ gant dour
Mervel mouget gant an dour
Roll an daveoù :
- [1] : Ar c'hCatholicon Beuziff troet gant noyer
- [2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 111.