kestal
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn kest hag al lostger -al.
Verb
kestal /ˈkestal/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kestet)
- Goulenn ha dastum aluzenoù
- Pa vez ar veleien o kestal, alies em eus klevet diganeoc'h e roït d'ar person eur c'hroueriad mat a winiz, [...]. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 36.)
- Piou a zo lakeet da gestal ed evid ar person ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 254.)
- Aotreed eo ar plahig da vond da gestal, da ober tro ar barrez ha tro oll barreziou ar c'hanton. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 31.)
- Kestal udb. digant ub.
- Da begement eta ne vije ket bet savet priz ar beva ma n'o dije ket poaniet al labourerien-douar da bourvei, abenn ar bloaz a zeu, eun eost founnus awalc'h evit mirout ouzomp da rankout mont da gestal ed digant hon amezeien. — (P. Kerivin, Ra zonjint ervat !, Le Courrier du Finistère, niv. 2272, 1923, p. 1d.)
- Kestal un dra bennak da unan bennak : amprestañ
- Ranket em-oa mond da gestal eur re votou-ler d’am mab. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 254.)
- Kestal mouezhioù da ub.
- P'e guir ne fell ket d'e-hoc'h ober evel-se, lakit, da viana, me ho ped, ar c'hantonnier Kerangal da benselia eun tammik bennak ann hentchou falla ; guelloc'h labour a ve hen-nez eged ann hini a ra o redek ar barrez evit kestal moueziou d'e-hoc'h ; ne ket evit ann dra-ma, aotrou mear, eo e paeomp anezhan. — (Eur C'houer, Guitevede, Le Courrier du Finistère, 25 Ebrel 1896, p. 1e.)