Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Kredo


Brezhoneg

  Etimologiezh

Diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -o.

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredo
dre vlotaat gredo
dre c'hwezhañ c'hredo
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredo /ˈkreːdo/

  1. Furm ar verb krediñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— [...], e rankot diskouez eo guir ar pez a livirit, pe den n'ho kredo, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 316.)
— [...]. Pa gredo an itron e vefet kousket mat ho-taou, e teuo en ho kambr, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)
« [...] ? Lakaat a ran eur blouzenn war va skoaz dehou ; piou a gredo tenna anezi kuit ? [...] ?» — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 41.)
N'hoc'h eus ket ezhomm da gaout aon !... Biken ne gredo ober dirak an estren. — (Jarl Priel, An dakenn dour, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 67.)
— « [...]. Mari a gredo dezhi e vezo bet spontet an holl dud er c'hêriadennoù tro-war-dro, pa ne gredo hini ebet anezho tostaat. [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 78.)
« Ha neuze, diwar-se e teuyo, m'eus aon da grediñ... Petra ne gredo ket ?.... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 39.)
Amzer dezo da zelled ouz parkad o buhez, da adveva o bloaveziou nijed kuit, en eur gonta anezo da yaouankizou hag a gredo, ouz o hleved, e tizroont doun ha pell er c'hantvejou tremened. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 2 ar rakskrid gant F. Falc'hun.)

Troidigezhioù