ledanoc'h

Brezhoneg

ledanoc'h /leˈdãːnɔx/

Derez-uheloc'h an anv-gwan ledan
- En ur c'hroazhent e troe ar roudoù fresk war un hent ledanoc'h o kas etrezek an norz. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 60.)
Ledanoc'h eget
- Mez an anduill a vez stag, ha me ne rean nemed rikla a damm-a-damm, rak ginou ar siminal a zo ledannoc'h eged he vek. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 138.)
- Ne oa ket kalz ledanoc'h eget ur riboul-kazh, ur seurt faout er bluskenn dorzhellek blotaet gant touskan. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 135.)
- Brasoc'h oa ar brezel, ledanoc'h an dachenn eget un toullad lec'hid en aod. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 154.)
Ledanoc'h evit
- Pa voe graet ar bern keuneud, ez oa teir gwech ledanoc'h hag uheloc'h evit ti an intañvez paour. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 155.)
Ledanoc'h-ledanañ : muioc'h-mui ledan