leuniañ

Gwelet ivez : leunañ

Gwelet ivez : leunian

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan leun hag al lostger -iañ

Meneget er C'hatolikon (leunyaff)

Da geñveriañ gant ar verboù llenwi en kembraeg, lenwel en kerneveureg

Verb

leuniañ /ˈlœ̃njã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : leuniet) (displegadur)

1. Lakaat da vezañ leun (diwar-benn an endalc'herioù, ar salioù)
2. Goleiñ gant un niver brasoc'h-brasañ (diwar-benn ar gorreennoù)
   • Teir follennad paper a voe duet ganti, duet eus al lein betek an traoñ, ha c'hoazh linennoù a-dreuz da leuniañ an disterañ korn. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 22.)
3. (dre skeudenn-lavar) Gwalc'hañ

Stummoù all

• leuniñ

Gerioù kevrennek

• adleuniañ
• dileuniañ
• disleuniañ
• peurleuniañ

Troidigezhioù

• galleg : accomplir ^(fr)
• galleg : compléter ^(fr)
• galleg : (se) remplir ^(fr)
• kembraeg : llenwi ^(cy)

• kerneveureg : lenwel ^(kw)
• saozneg : to fill ^(en)