leuniañ
Gwelet ivez : leunañ |
Gwelet ivez : leunian |
Brezhoneg
- Savet diwar an anv-gwan leun hag al lostger -iañ
- Meneget er C'hatolikon (leunyaff)
- Da geñveriañ gant ar verboù llenwi en kembraeg, lenwel en kerneveureg
Verb
leuniañ /ˈlœ̃njã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : leuniet) (displegadur)
- Lakaat da vezañ leun (diwar-benn an endalc'herioù, ar salioù)
- Goleiñ gant un niver brasoc'h-brasañ (diwar-benn ar gorreennoù)
- Teir follennad paper a voe duet ganti, duet eus al lein betek an traoñ, ha c'hoazh linennoù a-dreuz da leuniañ an disterañ korn. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 22.)
- (dre skeudenn-lavar) Gwalc'hañ