marc'heg
Gwelet ivez : Marc'heg |
Brezhoneg
- Deveret eus ar ger henvrezhonek marchoc.
- Savet diwar an anv-kadarn marc'h hag al lostger -eg.
- Meneget er C'hatolikon (marhec).
- Anavezet evel anv-tiegezh : Le Marec, Glémarec, Glévarec, Kergevarec.
- Da geñveriañ gant ar gerioù marchog en kembraeg, marghek en kernevveureg ha marcach en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
marc'heg /ˈmarɣɛk/ gourel (liester : marc'heien, marc'heion)
- Soudard war varc'h aveet a-zoare evit brezeliñ da vare ar Grennamzer.
- Kouezhañ a reont en ul lod, ha, war un dro ganto e kouezh ivez an daou varc'heg. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 81.)
- Ezel eus un urzh a varc'hegiezh.
- War arched ar marc'heg yaouank e oa bet lakaet e gleze. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 207.)
- Marc'heger (a-wechoù).
- Pezh er c'hoari echedoù.
- — Arabat kas ac'hanon aze, a lavare an tour pe ar furlukin, ne welez ket pelech emañ e varc'heg ? — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 207.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Anv-kadarn
marc'heg
- Evn, damheñvel ouzh ur c'hioc'h.