moanaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan moan hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

moanaat /mwãˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : moanaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ moan, moanoc'h
   • An hent a ya war voanaad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 356.)
   • Seul vuia e ya war-greh e voana. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 356.)

Troioù-lavar

• moanaat a ra ar yalc'h : rouesaat a ra an arc'hant

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ moan, moanoc'h
   • <skouer.>

Deveradoù

• moanadur

Troidigezhioù

Dont da vezañ moanoc'h

• esperanteg : maldikiĝi ^(eo)
• galleg : s'amincir^(fr)
• saozneg : to get thiner^(en)

Lakaat da vezañ moanoc'h

• esperanteg : maldikigi ^(eo)
• galleg : amincir ^(fr)
• saozneg : to thin ^(en)