santis
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
santis /ˈsãntis/
- Furm ar verb santout e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Me a jome mantret o velet kement-all a dan hag a c'hlaou, pa zantiz eun tamm tomder o tont enn-oun. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 31.)
- Enn eun taol-kount e santiz lost ar gordenn, a ioa eur c'houlm teo enn-han, o rikla a-biou va boutou hag o tont betek pennou va glin. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 134.)
- Ha neuze e santis unan eus ar poanioù bras kentañ em buhez maouez dimezet : [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 26.)