sikouro
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar sikour-, pennrann ar verb sikour, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
sikouro /si.ˈkuː.ro/, /ʃi.ˈkuː.ro/
- Furm ar verb sikour e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- — « [...]. Me va unan, daoust ha n'oun ket pinvidik, a zikouro ivez gwella ma c'hellin da veva ha da wiska ar paotr. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 45.)
- — [...]. Gallout a rafec'h bezañ dreist, a ouzoc'h a-walc'h, en ho penn emañ, hag an Naer-Dinec'h ho sikouro war hent an dreistelezh, n'eus arvar ebet, neketa ? [...] ! — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 128.)