spont
(Adkaset eus spount)
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus ar verb latin expaentare, expaventare.
Anv-kadarn
spont /ˈspɔ̃nt/ gourel
- dihuniñ dre spont, en ur spont
- En noz-mañ e oan dihunet en ur spont, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 488.)
- krenañ gant ar spont
- semplañ gant ar spont
- kemer spont
- Kregiñ ar spont en ul lec'h.
- Lakaat ar spont en ul lec'h, en un den.
- Reiñ spont da un den.
- Bezañ liv ar spont war unan bennak.
Deveradoù
Gerioù heñvelster