spurjañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn spurj hag al lostger -añ

Verb

spurjañ /ˈspyrʒã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : spurjet) (displegadur)

1. (Mezegiezh) Reiñ ur spurj (da unan bennak)
   • Red e veze spurja anezañ dre a-dreñv gand lêz gand eur gorzenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 271.)
2. (dre skeudenn-lavar) (Politikerezh) Skarzhañ tud zo c'hoant da gaout an dizober anezhe

Stummoù all

• spurjiñ

Deveradoù

• spurjus

Troidigezhioù

• galleg : purger ^(fr)