stankoc'h
Brezhoneg
Furm anv-gwan
stankoc'h /ˈstãŋkɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan stank
- Gwelloh eo rouesoh evid stankoh pa vez hadet kerh leh e vez temz en douar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)
- Atav e vez glac'harus douaridigezh tud yaouank ha stankoc'h an dud. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 29.)
- Stankoc'h eget :
- Rak hag em c'hredet, mar keret, stankoc'h eo ar beskonted (!) war douar Breiz-Izel eget ar bili war ôd Porz-Biliek. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 86.)
- [...], Laou Germoal a grizas e dal hag a dufas stankoc'h eget boaz en tan en ur sachañ war e gorn-butun hep rannañ ger. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 129.)
- Bez ebet, a soñjen, ne vezo morse bravoc'h ha stankoc'h bleunioù warnañ eget bez Kristina. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 85.)
- Stankoc'h evit :
- Stankoc'h-stankañ : muioc'h-mui stank
- Siwazh ! ne dave tamm ha stankoc'h-stankañ, koulz lavarout, e nije ar pluennoù skañv, o tiskenn goustadik war ar gwiskad yen-skorn a devae ganto hep ehan. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 21.)
Troidigezhioù
- galleg : plus abondant(e)(s) (fr) (que)
- galleg : plus dense(s) (fr) (que)
- galleg : plus dru(e)(s) (fr) (que)
- galleg : plus épais (fr) , plus épaisse(s) (fr) (que)
- galleg : plus nombreuse(s) (fr) , plus nombreux (fr) (que)
- galleg : plus serré(e)(s) (fr) (que)