stirlinkat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn stirlink hag al lostger -at

Verb

stirlinkat /stirˈlĩŋkat/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : stirlinket) (displegadur)
I. verb gwan

1. Ober stirlink
   • Stouiñ a reas e benn d'he saludiñ, ar pezh a lakaas e glopenn ramzel da stirlinkat bravik a-walc'h gant stok e empenn : « Bililing ! » — (Langleiz, Enez ar Rod, Mouladurioù Hor Yezh, 2000, p. 19.)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat traoù (metal dreist-holl), alc'hwezioù, daober stirlink
   • War o lerc'h e teue o maesaer, e-giz gwialenn en e zorn, e gleze o treiñ a-us d'e benn, hag o stirlinkat en aer an devezh flour-se a viz mezheven, e vruchedad medalinier. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 28.)

Troidigezhioù

• galleg : cliqueter ^(fr)