Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar tremen-, pennrann ar verb tremen, hag an dibenn-ger -o

  Furm verb

tremeno /trẽˈmẽːno/

  1. Furm ar verb tremen e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Mar doun-me bet avat dieubet gant eun ael mat, soñjit, roue galloudek, soñjit e tremeno c'hoaz hizio ha warc'hoaz, ha bemdez ha bemnoz, meur a gonikl ha meur a goniklez [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 13.)
— Me, ma zad, a lâras dezhañ Fañch, e vab henañ, a dremeno an noz kentañ indan ar wezenn, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
— D'an nebeutañ, moereb, c'hwi n' oc'h ket gwall-glañv hag ho pistigoù hag ho remm a dremeno pa dremeno ar goañv. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 75.)
Setu m'eo digored, ha meur a warlene a dremeno moarvad a-raog ma vezo klozed. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 105.)

Troidigezhioù