Doue d'he fardono
Brezhoneg
 |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- Savet diwar an anv divoutin Doue, ar rannig-verb da, an anv-gwan perc'hennañ he ha pardono (furm ar verb pardoniñ e trede gour an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ)
Troienn
Doue d'he fardono /Distagadur ?/
- Troienn a reer ganti dre sevended pa veneger anv unan bennak aet da Anaon
- — Nann, siwazh ! Doue d'he fardono ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 69.)
- [...], rak evel ma lavare va mamm, Doue d'he fardono :
Na war gouevr, na war aour
War netra ne ra fae ar paour — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 185.) - Doue d'he fardono ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 355.)
- En deiz-se e varvas, Doue d'he fardono ! — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 15.)
Troidigezhioù
- galleg : Paix a son âme ! (fr)