avu

Brezhoneg

Un avu dañvad

Avuoù yer gant ognon

Eus ar c'hrennvrezhoneg auu, affu, deuet eus ar ger keltiek *awV- a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *h₂eh₁- « goriñ, tommañ » marteze.^[1]

Da geñveriañ gant ar gerioù afu, iau e kembraeg, avi e kerneveureg, ae en iwerzhoneg hag adha e skoseg.^[2]

avu /ˈɑːvy/ gourel (liester : avuoù)

(Korfadurezh) Organ gwagrennel lec'hiet e dan ar gelc'hspeurenn, en tu dehoù d'ar c'hof, zo pouezus-kenañ he roll e koazhadur ar boued : deverañ ar vestl, metabolism ar glukidoù, protidoù hag al lipidoù, puraat ha dibistriañ ar gwad, kevanaozañ graerioù kaoulediñ, daspugn vitaminoù (A, B, K).
- Goude kreisteiz e teuas va zro da vezañ ensellet e noazh-pilh evel un aneval gant ur mezeg kozh, hag o vezañ ne gavas ennon na si na namm, ha netra da damall d'am c'halon, d'am skevent na d'am avu, e tisklerias e oan dellezek da vezañ martolod. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 81.)
- Unan oa intañvez, koeñv en he divesker, un avu direnket, 'michañs oa c'hwez-fall gant he anal, ec'h ! — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 54.)
Organ al loened, ruz pe roz, a vez debret gant an dud
- Pan gavan avu druz houad pe gwazi en o fezh e c'hellan asuriñ deoc'h ne chom ket kalz a dra war ma lerc'h kennebeut. — (Herve Bihan, Traoù kouer, Embannadurioù al Liamm, 2010, p. 48.)
- — Diwall gant ar re-se, eme Ron. Tapet e vezer 'wechoù pa zebrer anezho. A bep seurt blaz zo. Ma'z pez chañs e kavi chokolad, bent, orañjez. Met gwechoù 'vez en em gaver gant pinochez, avu pe stripoù. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 111.)
(Dre zismeg) Marc'had an avu : ar vezvierien

Roll an daveoù :

^[1] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 49.
^[2] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 82.