dishiliañ

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

dishiliañ /di'siljã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dishiliet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Lezel greun da vont (diwar-benn plantoù zo)
   • Ar pennou ed-mañ a zo dishiliet toud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 114.)
2. Bezañ dispignet (diwar-benn an arc'hant, ar madoù)

Troidigezhioù

• galleg : s'égrener ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Tennañ greun diouzh (un dra bennak) (diwar-benn plantoù zo)
2. Dibunañ goustad (diwar-benn ar pozioù)
   • Dishiliañ a ra e c'herioù, unan-hag-unan : « Gwechall, em yaouankiz munudik, on bet o skrapañ per... hag avaloù... ha kastrilhez... ha... e jardin un amezegez kozh, e-tal ti va c'herent. » — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 69.)
3. Dizober (diwar-benn an dilhad stammet)
   • Dishilia stamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 114.)

Troidigezhioù

• galleg : défaire ^(fr) (étoffe), s'effranger ^(fr)
• galleg : égrener ^(fr)