glask

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus klask gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	klask
dre vlotaat	glask
dre c'hwezhañ	c'hlask
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

glask /ˈɡlask/

1. Furm kemmet ar verb klask e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

a) — Petra a glask ar skrilh-mañ amañ ? a lâras pa welas Pipi. Warc'hoazh ar beure hen debrin d'am dijuniñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 96.)

b) — An dud pinvik, ma mab paour, na c'hall netra o c'hontantiñ, hag a glask bepred kreskiñ o madoù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 185.)

ch) Houman, dioc'htu ma voe pignet egile d'an nec'h, a ya er gambr, a glask dindan ar penn-wele hag a gav he c'hi bihan. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 55.)

c'h) Yeunig, krennet brao bleo ar roue gantañ, a glask penaos diskolpa ar pez a zo re hir eus diskouarn ar roue, [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 43.)

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

a) — [...]. Amzer am eus da chom da sellet outañ, rak ne glask ket serriñ an nor warnon. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 99.)