goulennis
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
goulennis /ɡuˈlɛnːis/
- Furm ar verb goulenn e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- — Diskred hoc'h eus, — a c'houlennis, — war unan bennak ? — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 135.)
- Kement a c'houlennis war fin an dijuni a voe hag-eñ e vefe diwezhat o tont d'ar gêr diouzh an noz. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 30.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Epad m'edomp o tomma, e c'houlenniz digant an Aoutrou Cren penaoz oa kouezet e punz Manor-al-Liorzou, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 57.)
- — Ac'han, c'hwi eo, Otto ? e c'houlennis digant an Alaman Fuchs, o pignal da eizh eur gant diri an dunetez evit mont ouzh rod ar stur e-lec'h al levier stribourzhad. — (Jarl Priel, OLGA, Al Liamm niv. 69, Gouere-Eost 1958, p. 257.)
- Abaf e tostais ouzh an draf hag e c'houlennis : [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 10.)
Troidigezhioù
- galleg : (j')eus besoin (fr) , (je) désirai (fr) , voulus (fr)
- galleg : (je) demandai (fr)
- galleg : (je) questionnai (fr)