griñsenn
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
griñsenn /ˈɡrĩsːɛn/ benel (liester : griñsennoù)
- (Pa gomzer eus boued) bruzunenn ebet, netra
- ... n'em eus debret griñsenn hirio c'hoaz. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 133.)
- [...] ; kerkoulz d'ar pec'her paour a deue di d'en em zisammañ eus e bec'hedoù e-harz treid ur c'hofesour karantezus, evel d'ar paour ezhommek n'en doa tamm da zebriñ e-unan, na griñsenn da reiñ d'e vugale. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 34.)
- ... abaoue deac’h da gresdeiz n’em euz debret grinsenn. {{mammenn|EK1|40}
- Ar vugale a glevet o vouela, o krial, o c'houlen eun tamm bara ha n'oa grinsenn da rei d'ezho, ha den ne rea van evit ho c'hlevet. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 303.)
- « N’ac’h eus debret begad? »« Griñsenn. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 251.)