gwrizienniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gwrizienn hag al lostger -iñ

Verb

gwrizienniñ /ɡ(w)ri'(z)jɛnːĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwriziennet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Sevel gwrizioù outañ en douar, kreskiñ e wrizioù en douar (diwar-benn ar plant)

II. verb kreñv eeun

1. (dre skeudenn-lavar) Lakaat unan bennak da chom en ur vro, stagañ (kalon) unan bennak ouzh ur vro

Stummoù all

• gwriziennañ

Gerioù enepster

• diwrizienniñ

Troidigezhioù

• galleg : enraciner ^(fr) , prendre racine ^(fr)
• galleg : s'enraciner ^(fr)