klouarenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan klouar hag al lostger -enn

Anv-kadarn

klouarenn /kluˈɑːrɛn/ benel (liester : klouarennoù)

1. Den klufan ha pilpous ; gogez, tanavenn
   • [...], ur skol greiz evit ar merc'hed, dindan renerezh Frau Augusta Baumann, un Alamanez eus ar broioù Baltel, hag he c'h'oar Fraülein Adda, ur glouarenn a blac'h, gwashañ hini am eus kavet war va hent. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 74.)
   • Honnez a zo eur glouarenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 262.)
   • Klouarenni a oar ober, ar glouarenn-ze. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 262.)
2. Den dinerzh ; buzhugenn, chuchuenn, flegenn
   • Me na blij ket din a glouarennou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 262.)
3. Den a vank kalon dezhañ, den aonik pe rividik betek re

Deveradoù

• klouarenniñ

Troidigezhioù

• galleg : hypocrite ^(fr)