leurgêr
Brezhoneg
Anv-kadarn
leurgêr /ˈlørgɛr/ benel (liester : leurgêrioù)
- Tachenn foran digor ha dizolo e kêr pe en ur gêriadenn.
- Pep krampoezenn a oa ker ledan ha leur-gear Landerne, ha heman, kaer en doa sacha warnezi evit he zostaat outan, dre ma tebre, ne voe biskoaz evit dont a-benn, hag hen naon du d'ezan, da lonka eur palevarz eus ar grampoezenn. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 70.)
- An amzer da vont eus Pangrati betek leurgêr Sintagma a zo diouzh ar voul a vez gant an den. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 229.)
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : place publique (fr)