lost

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

lost /ˈlɔst/ gourel (liester lostoù)

Doare ezel, hir pe hiroc'h, blev warnañ pe get, a gendalc'h livenn-gein al lodenn vrasañ eus ar bronneged.
- E lost a oa eur roeñv hag eur stur d'ezañ, ha kerzout a rae war ar mor daoust d'e darziou kounnaret. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)
- Marc'h ar Bed a dered en ur c'hwirinal, ha savet gantañ e lost hag e voue en aer. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 150.)
(dizereat) : lost ur gwaz: e galc'h.
- Lost ar person pa vez reut, zo vel un anduilhenn. Kanaouenn
lost un dra : penn a-dreñv.
- Hemañ eo lost ar barr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 325.)
- kouezhet eus lost ar c'harr :
lost al leue
- Ya, war lost al leue! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 325.) : n'eo ket gwir, ne gredan ket.
lost ur c'hanol pe ur gorzenn dorpilh
- Ar c'horzennou a vez war ar pont a c'hell troi a bep tu, e doare eur pez-kanol ; ha pa vez eeunet ar gorzenn war al lestr ez euz c'hoant da doulla, e lakeer an tan enn eun nebeudik poultr a oa el lost, hag an torpill a vez stlapet er meaz euz ar gorzenn evel eur voul-ganol, nemed ma ne ia ket keit kuit - etre 6 ha 10 metr hebken. — (Corentin, An torpill, Le Courrier du Finistère, 5 Meurzh 1904, p. 2a.)

N'ouzout ket pelec'h ema toull ar c'hi e-ti ar person ? — Dindan e lost. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 334.)

Eus ar verb lose.

lost

A good deed is never lost. Ur madober ne vez ket kollet morse.
A kingdom is lost for want of a shoe.
Every shoe fits not every foot.
For want of a nail the shoe is lost, for want of a shoe the horse is lost, for want of a horse the rider is lost.
Lost time is never found again. An amzer a vez kollet ne vo ket adkavet.