pardonioù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn pardon hag an dibenn-ger -ioù.
Furm anv-kadarn
pardonioù /parˈdɔ̃nju/
- Furm lies an anv-kadarn pardon.
- 'Bet on er foariou hag er pardoniou, en pep tachenn en pep chapel; .... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 195.)
- Gant heman e oa, da vihanan, eur pez ugent real en e zorn, hag e hope a-bouez penn:
— Gwelet a ret al lagad ejenn-ze?... Ma! setu aman e vreur em dorn all. Me ne valean ket ar pardoniou hep ma daou lagad... ejenn. [...]! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 139.) - [...], da skouer da di ur beleg yaouank bennak o kanañ e oferenn gentañ, d'ar pardonioù tra-war-dro [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 51.)
- C'hwi a vo lorh ennoh o vond d'ar pardoniou gand ho chadenn aour war ho preh ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 324.)
- O welout Ifig ha Katell atav an eil gant egile, o vont brec'h-ouzh-brec'h da ober troioù hir alies d'an abardaez, d'ar Sul o redek ar gouelioù hag ar pardonioù, an holl a soñje : [...]. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 12.)
- O-unan ec'h aozent o madigoù ha, bep bloaz, e teuent da glask gwerzh dezho er memes pardonioù, evel ma ne vije bet nemeto o kaout ar gwir da zont dezho d'ober ar vicher-se. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 31.)
- Er pardonioù e vije meur a ziduamant, kollet bremañ ar c'hiz anezhe. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 57.)