sardonenniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn sardonenn hag al lostger -iñ

Verb

sardonenniñ /sardɔ̃ˈnɛnːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : sardonennet) (displegadur)

1. Sardoniñ ; boudal, fraoñval, froumal, safroniñ (diwar-benn amprevaned 'zo)
   • [..], pa ne glever skingomzer ebet ken o sardonenniñ, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 11.)
2. (dre skeudenn-lavar) Grozmolat ; soroc'hal
   • Goude koan e veze gwashoc'h c'hoazh ; a-drugarez d'al lonkerien o sardonenniñ en-dro d'an daol-zink, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 131.)
3. Kanañ a vouezh izel gant ar genoù serret ; mouskanañ

Troidigezhioù

• galleg : bourdonner ^(fr)
• galleg : se plaindre ^(fr)