touflez
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
touflez /ˈtufle(s)/ benel (furm vihanaat : touflezig, liester : touflezioù)
- Foz
- Mes heman a grogas en e vleo hag, o tennan e gontell, e troc'has d'ean e c'houg, e taolas anean en doufle, hag e laeras an arc'hant. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 2.)
- [...] ; anez-se, skubet e vije bet an holl vagad, sant Jozeb hag all, a-ziwar an hent betek an douflez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 53.)
- A-rez an douflez ez ae ha hep dale, goude diskar Janed an Arc'her war he revr, e voe e-mesk ar re gentañ. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 28.)
- Edo en un douflez, taolet eno moarvat gant ar re o devoa e daget ha laeret digantañ e varc'hadourezh, e yalc'h hag e eurier. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 32.)
- N'oa ket peurachuet he ger ma teuas ur gomz eus foñs an douflez hag a lâras : [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 9.)