yezhadur

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus yezh, hag -adur.

Anv-kadarn

yezhadur /jeˈzɑːdyr/ hollek gourel (liester : yezhadurioù)

1. Hollad ar frammoù hag ar reolennoù a ro tu da sevel an holl lavaredoù a denn d'ur yezh bennak
   • <skouer.>
2. Hollad ar reolennoù a erbeder ober gante, a ranker ober gante evit komz pe skrivañ reizh yezh pe yezh
   • <skouer.>
3. (Dre astenn-ster) Levr a voder ennañ ar reolennoù a ro tu d'unan bennak da sevel al lavaredoù a denn d'ar yezh-mañ-yezh, ar reolennoù a ranker ober gante evit komz, skrivañ reizh yezh pe yezh
   • <skouer.>

Deveradoù

• yezhadurel
• yezhadurezh
• yezhadurour

Troidigezhioù

• galleg : grammaire ^(fr)