arre
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Adverb
arre /ˈarːe/
- Adarre (e brezhoneg Treger)
- — Setu amañ arre ar roched a zo warni teir zakadenn gwad ! [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 237.)
- — [...]. Hag e tremenas arre an noz penn-da-benn o ouelañ hag o huanadiñ, hep gallout hen dishuniñ. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 240.)
- Ma eo ret dezhañ pakañ e gorn-butun hag em lakaat arre da labourat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 16.)
- Pa errujont, e oa arre hanter debret o c'hoan gant ar vevelien all. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 18.)
- Roet eo dezhañ ar pezh a c'houlenn, hag an dewarlerc'h ar beure, setu-eñ arre en hent. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 17.)
- [...], hag an dewarlerc'h e komzas arre d'e verc'h a zimeziñ dezhañ, met da vat, hag e-pad eizh deiz ne roas peoc'h ebet dezhi gant ar gaoz-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 25.)
Troidigezhioù
- galleg : de nouveau (fr) , encore (fr)