bagig

Brezhoneg

bagig /ˈbɑːɡik/ benel (liester : bagoùigoù)

Furm vihanaat an anv-kadarn bag
- [...] ha dre se e rankas Thierry gozh plegañ, daoust ha ma fuc'he, da vont da gentañ beteg ar vagig se d'ober ur weladenn. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 95.)
- − [...] hag ar vagig o haketal en ur leuskel bouilhadoù moged en aer, evel un deskard butuner. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)
Bag vihan hep pont, dre-roeñvoù pe dre-dan, sammet e bourzh al listri hag a dalvez da vont betek ar ribl pe da zilezel al lestr
- — « O ! me a zo bet martolod, e Brest, » emezañ, « ha va micher eno a oa kas an ofiserion eus al lestr d'ar c'hae gant ur vagig heñvel ouzh hoc'h hini. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 102.)
- Kerzout a rae er mor e-giz ma kerz ar vagig skañv, displeg he goueliou par da askell eul labous. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)