diaesoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan diaes hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

diaesoc'h /diˈɛsːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan diaes.
   • Bremañ evelato eo diaesoc'h deomp o zizhout rak ne deuont nemet a vandennoù bras, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 206.)
   • — « Mirout ar saout amañ a zo diaesoc'h evit na gav deoc'h, rak e lez ar c'hoad, er maezioù ma vezont o peuriñ, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 143.)
   • — Ya. Met skriva a zo diêsoc'h : erru on evelkent da skriva mat. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 167.)
   • Spernek e oa he zreujenn hag evel-se, daoust ma vije diaesoc'h din pignat enni, [...]. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
   • « [...]. Ro da zorn dehou !... Te ' wel ?... N'eo ket diaesoc'h. » — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 252.)
   • [...] : aes e oa dont betek Torfprodoukt, met diaesoc'h mont kuit. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 12.)
   • Evit skrivañ e vez diaesoc'h dre ma storlok ar marc'h-du un disterig. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 215.)
2. Diaesoc'h eget :
   • An dro-mañ, an emgann a voe diaesoc'h ha terruploc'h eget an daou deiz kentañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 51.)
3. Diaesoc'h evit :
   • — Allas ! Se a zo diaesoc'h evit na soñj deoc'h ; hennezh n'emañ ket e vuhez en e gorf. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 98.)
   • — « Mirout ar saout amañ a zo diaesoc'h evit na gav deoc'h, rak e lez ar c'hoad, er maezioù ma vezont o peuriñ, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 143.)
   • Dïêsoh eo kompren an dra-ze evid lakâd ar mor en eur grogenn vrennig. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 31.)
4. Diaesoc'h-diaes : muioc'h-mui diaes
   • Diaesoc'h-diaes e vefe bet d'ar roue Arzhur ober van da dremen hep merzout doaeroù dismegañsus e gouvidi. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 56.)
5. Diaesoc'h-diaesañ : muioc'h-mui diaes
   • Diaesoc'h-diaesañ oa gwelet un dra bennak war an enezenn, nemet brouskoadoù lann ha spern, [...]. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 150.)
6. klañvoc'h
   • Robert en devoa kavet anezhi diaesoc'h . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 107.)
7. displijusoc'h
   • N'eus ket diaesoc'hevit kaout riv evel-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 106.)

Gerioù enepster

• aesoc'h

Divinadelloù

1. • — Divin d'it — homan a zo diêsoc'h, eme eur plac'h koz azeet war ar fornigell :
     Brazez ar vamm
     Brazez ar verc'h diwar he mamm ?
     Tapet berr ar vugale, hag ive ar re vras.
     — Ma setu : Brazez ar vamm : ar varaz leun a zour; brazez ar verc'h : he anaf leun a zour; diwar he mamm : leuniet gant dour ar varaz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 45.)

Troidigezhioù

• galleg : plus difficile(s) ^(fr) (que)