diaoulat
Brezhoneg
Verb
diaoulat /ˈdjɔwlat/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diaoulet) (displegadur)
I. verb gwan
- Kas e amzer oc'h en em ziduiñ gant kalz a drouz
- Hennez a vije bet pell zo o tiaoulad amañ ma ne vije ket bet klanv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
- Kenkoulz emaint er skol evel o tiaoulad er gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- galleg : faire le diable (fr) , faire l'espiègle (fr)
II. verb kreñv eeun
- Freuzañ (un dra bennak) gant un diaoul
- N'eus ken 'med diaoulad an hent d'ober. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
- (Ent krenn) Ober gant un diaoul
- A-greiz diaoulad e oa eet a-raog. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)