donoc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-gwan don hag an dibenn-ger -oc'h.
Furm anv-gwan
donoc'h /ˈdɔ̃.nːɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan don.
- — [...]. Enn derc'hent deac'h n'oa soudarded nemed e Berven, e Guitevede hag e Sant-Nouga ; mez abaoue, ha n'int-hi ket eat dounnoc'h er vro ? [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 105.)
- — Gwir eo ! eme an Avel-draon, ne deas ket dounoc'h e spered da glask e pe c'hiz an dra-ze. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 71.)
- Ar vartoloded, ar vererien, pôtred ar c'homananchou nan int ket ken ankouaüs : o evor a zo dounoc'h. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 165.)
- "Serr 'ra e sac'h hag e fell dezhañ poz anezhañ ur wech all e-barzh ar c'harr en ur vountañ anezhañ donoc'h an dro-mañ. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 48.)
- Donoc'h eget :
- Mont a eure un tammig donoc'h eget e vreur henañ, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)
- — Grit rebechou c'houero, aotrou roue, hag ho taoliou ne daint ket dounoc'h er galon eget n'ez a taoliou morzol ar gof en e anne. [...] ? — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 17.)
- Donoc'h evit :
- Ha, hervez ma seblante dezhi, ez ae ar rodoù kalz donoc'h en traezh 'vit en ordinal. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 11.)
- Donoc'h-donañ, muioc'h-mui don :
- Ha Youen dounoc'h-douna e-barz ar c'hoad. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 12.)
- Siouaz ! seul-vui ma 'c'h hije he lost, seul-vui an drein a rê o dever, ha dounoc'h-doun e sikent o beg er c'hig. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 79.)