frotañ
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn frot hag al lostger -añ
Verb
frotañ /ˈfrotːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : frotet) (displegadur)
- Lakaat ur c'horf da dremen war unan all o waskañ warnañ
- — Mont a ra da gerc'hat ar podad louzoù, frotañ a ra gantañ ar chas, ha kerkent e tistroont arre en buhez, ha yaouankoc'h ha kaeroc'h evit kent. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 97.)
- Frotañ a reas e zaoulagad. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)
- Ha da frotañ he daoulagad 'vel just ; deut dezhi he spered ha hi o welet oa arretet ar wetur. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 8.)
- Tennañ a ran ur c'hleenex eus ma sac'h bihan du, ha frotañ a ran an uloc'h a zo war ar blakenn-se, abalamour d'an aotrou Dilaser. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 8.)
- Un tamm frotañ da'm daoulagad, gant kil ma daou zorn, d'o dibikouzañ, hag unan all ker prim all da'm dilhad d'o diblouzañ... — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 101.)
- (Dre astenn-ster) Skeiñ gant unan bennak
- <skouer.>
- (dre skeudenn-lavar) Dispign
- <skouer.>
- (Pemdez) Flourañ (ar merc'hed)
- [...], hogos bemdeiz e ranke tec'hel kuit eus ar gêr da chaseal, da besketa, da glask ober un tamm frotañ d'ur goantenn bennak, pe da beurechuiñ ur pifad e ti ur mignon. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 18.)
Deveradoù
Troioù-lavar